Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Εσύ


Με κοιτάς που φεύγω.. Είπαμε. Ειρωνεία. Όχι με αυτό το βλέμμα... Δε μπορεί αλήθεια να στεναχωριέσαι, ούτε να ξαφνιάζεσαι. Απλά δε μπορεί. Τι νόμιζες δηλαδή; Πώς ο χρόνος σταματά, ότι οι άνθρωποι είναι ρομπότ, ή πως θα έχεις μια αιωνιότητα μπροστά σου;

Τίποτα από όλα αυτά δε συμβαίνει. Δεν είμαι καμιά χιονάτη ή σταχτοπούτα και εσύ κανένας πρίγκηπας που θα με σώσει. Κανένας.

- Κάτσε λίγο να μιλήσουμε. Μου έλειψες.
Αλήθεια; Και εγώ που νόμιζα πως με σκότωσες... Δεν έχω χρόνο, όχι για σένα. Είχες κάτι λιγότερο από την αιωνιότητα και διάλεξες την ανυπαρξία, είχα κάτι περισσότερο από στιγμές και διάλεξα την ευτυχία. Επιλογές σε μια στιγμή, επιλογές ζωής.

- Λίγο μόνο.

Μια τελευταία στιγμή για μας. Συνειδητοποίηση.
"Θεέ μου, τι έκανα;"
Τώρα είναι αργά. Πολύ αργά για σένα. Η αιωνιότητα τελειώνει. Μπες στη ζωή, διεκδίκησε, ερωτεύσου και μετά επέστρεψε. Ίσως δημιουργήσεις την ευκαιρία σου, ίσως εκτιμήσεις τη "ζωή" σου. Ίσως να κερδίσεις την αιωνιότητα του έρωτα και όχι της ανυπαρξίας.

Ίσως.
Άσε με να φύγω πριν έχουμε φονικό.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον θα βοηθούσε περισσότερο απλά μία "τελεία". :-)

Menia είπε...

Συμφωνώ απόλυτα.. απλά κάποιες φορές η "τελεία" παρασύρεται σε "αποσιωπητικά".. και δεν έχει τέλος.

Καλό βράδυ να έχεις!

Poweruser είπε...

"Είχες κάτι λιγότερο από την αιωνιότητα και διάλεξες την ανυπαρξία, είχα κάτι περισσότερο από στιγμές και διάλεξα την ευτυχία. Επιλογές σε μια στιγμή, επιλογές ζωής."

Γιατί στην τελική,είμαστε οι επιλογές μας..

Menia είπε...

Ακριβώς.. :-)

Καλό βράδυ να έχετε και καλό μήνα!