Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

"Foolish games"

Το βρήκα καταλάθως και ομολογώ πως μου άρεσε πολύ! Θα έλεγα πως και η κοπελίτσα έχει "ιδιαίτερη" φωνη.



Και οι στίχοι!

You took your coat off and stood in the rain
You were always crazy like that
I watched from my window
Always felt I was outside looking in on you
You were always the mysterious one with dark eyes and careless hair
You were fashionably sensitive, but too cool to care
Then you stood in my doorway, with nothing to say
Besides some comment on the weather
Well in case you failed to notice, in case you failed to see
This is my heart bleeding before you, this is me down on my knees
These foolish games are tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart
You were always brilliant in morning
Smoking your cigarettes and talking over coffee
You philosophies on art, Baroque moved you
You loved Mozart and you'd speak of your loved ones
As I clumsily strummed my guitar
You'd teach me of honest things
Things that were daring, things that were clean
Things that knew what an honest dollar did mean
So I hid my soiled hands behind my back
Somewhere along the line I must've gone off track with you
Excuse me, think I've mistaken you for somebody else
Somebody who gave a damn, somebody more like myself
These foolish games are tearing me apart
You're tearing me, tearing me, tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart
You took off your coat and stood in the rain
You were always crazy like that

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Κι ήθελε ακόμα




Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. 'Ομως εγώ
Δεν παραδέχτηκα την ήττα. 'Εβλεπα τώρα
Πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
Πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.
Μιλάτε, δείχνετε πληγές αλλόφρονες στους δρόμους
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σα σημαία
Καρφώσατε σ' εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα
Η πρόγνωσις σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.
Εκεί, προσεχτικά, σε μιά γωνιά, μαζεύω με τάξη,
Φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο
Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους, στολίζω
Με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα, πλέκω
Με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω.
'Ορθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω.

Μανώλης Αναγνωστάκης

Τι άλλο να πεις

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

Χωρίς Χρόνο

Ας κάνω την επανεμφανισή μου με μια πρόταση και ένα τραγούδι, γιατί ο χρόνος είναι λίγος.
Ότι όταν γλιτώνεις τις συμφορές είναι γλυκό,
κι όμως πικρό στη συμφορά όταν σέρνεις φίλους.

Αυτά. Καλά να περνάτε

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Νέα αρχή !!

Γεια χαρά σε όλους!

Η χρονιά άλλαξε, νέες φιλοδοξίες, νέα σχέδια, έτσι και εμείς αλλάξαμε το στύλ του blog μας. Δε ξεφύγαμε από το μαύρο(που είναι το αγαπημένο μου χρώμα) προσθέσαμε και λίγο κόκκινο. Αν και το παιδεύα να το αλλάξω πολύ καιρό, σήμερα τα κατάφερα.Ελπίζω να σας αρέσει.

Καλά να περνάτε.

Πριν


ΥΓ1: Τα edit me δε δουλεύουν :P
ΥΓ2: Σας δίνω και μια παλιά εικόνα για να κάνετε σύγκριση με το παρών. Καλή Χρονιά.