Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Πεφταστέρι


Κοιτώ το φεγγάρι που καθρεφτίζεται στο πάτωμα και φαίνεται τόσο όμορφο. Σηκώνομαι, κατευθύνομαι προς το παράθυρο και χαζεύω τη νύχτα. Έχει δροσιά, οριακά κρυώνεις. Τα φώτα της πόλης τρεμοπαίζουν και τα αστέρια χορεύουν στον δικό τους ρυθμό. Μοιάζουν τόσο τυχαία διασκορπισμένα, αλλά είναι όλα ακριβώς εκεί που πρέπει. Σε ασφαλείς αποστάσεις από τη σύγκρουση, σε μια αρμονική κίνηση στο δικό τους όνειρο. Σε κάνει να σκέφτεσαι ποια είναι αυτή η απόσταση τελικά, η ασφαλής, που σε κρατάει σε τροχιά γύρω από τους ανθρώπους, ασφαλή από τη σύγκρουση ή την απομάκρυνση. Μα είναι έτσι αυτές οι σχέσεις που οι αποστάσεις συνεχώς αλλάζουν με τυχαίους ρυθμούς που δε μπορείς να προβλέψεις. Σκέφτεσαι ποιος αλλάζει σε αυτή τη πορεία και όλα χρειάζονται νέους υπολογισμούς. Μήπως είσαι εσύ; Και αν ναι, τότε τι ζητάς; Τι ψάχνεις; Γιατί κλαις;

-          - Έχει ψύχρα σήμερα!

Σαστίζεις. Χαμηλώνεις το κεφάλι και βλέπεις αυτό τον γνωστό άγνωστο γεράκο με αυτό το αμφιλεγόμενο χαμόγελο.

-          - Πώς βρεθήκατε εδώ;

Ρωτάς ανούσια, γιατί δεν έχεις τίποτα να πεις. Έχεις τόσες σκέψεις μπερδεμένες στο μυαλό σου που απλά προσπαθείς να αποφύγεις.

-          - Με κάλεσες.

Τον κοιτάζω, δήθεν σαστισμένη και δακρύζω.

-        - Γιατί κλαις; Δεν είναι κακό, αλλά κάποιες φορές νομίζω υπερβάλλεις.

Νευριάζω, αλλά δεν έχω καμιά απάντηση.

-       - Οι άνθρωποι μας απογοητεύουν. Το έμαθες αυτό πια. Είτε είναι ένας άγνωστος στο δρόμο, είτε ένας φίλος, είτε η οικογένειά μας, είτε ο ίδιος σου ο εαυτός. Πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις τι πραγματικά συμβαίνει. Αλήθεια, ήταν εσύ ή αυτός;

Σηκώνω πάλι το κεφάλι μου και χαζεύω τα αστέρια. Ίσως και να ήμουν εγώ, που άλλαξα, όχι όμως για να με απογοητεύσω, απλά για να με προστατεύσω. Από τι δε ξέρω. Προχωράς στη ζωή και αναρωτιέσαι τι ψάχνεις. Πολλές φορές το αναζητάς απεγνωσμένα. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν έχεις ιδέα πού πας, βαδίζεις ελπίζοντας να φτάσεις κάπου που θα αξίζει. Ξεχνάς πως το σημαντικότερο είναι το ταξίδι και δε ψάχνεις συνταξιδιώτες, μονάχα ελπίζεις εκεί που θα φτάσεις να βρεις τον προορισμό σου.

-       - Ίσως πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις αυτό. Σταμάτα να βαδίζεις για μια στιγμή και αναλογίσου τι σε περιβάλλει, σε ποιο δρόμο βαδίζεις και πού θα καταλήξεις. Έλα να κάτσουμε σε αυτό το παγκάκι, δίπλα στη σπασμένη λάμπα.

-      - Γιατί επεμβαίνεις στη σιωπή μου; Δεν είπα τίποτα από αυτά.
-       - Δε χρειαζόταν. Το ξέρεις ότι είμαι μέσα στο μυαλό σου. Μη ψάχνεις για μαγικά κόλπα, απλά κοίτα λίγο πιο προσεκτικά.

Τον κοιτώ σαστισμένος. Νιώθω ευάλωτος, εκτεθειμένος, σαν ένα ανοιχτό βιβλίο στη βροχή που το ποδοπάτησε ένας άγνωστος.

-      - Εντάξει. Μπορείς να κάτσεις. Αλλά, σταμάτα να μιλάς και πραγματοποίησε την ευχή μου.

Καληνύχτα.

1 σχόλιο:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Περασα μετα απο πολυ καιρο για να σου ευχηθω Υγεια πανω απ ολα!!!!
Εύχομαι η μαγεία των Χριστουγέννων να μας αγγίξει όλους και να μας δώσει το χαμόγελο και καθετι που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι στη δύσκολη καθημερινότητα αυτής της εποχής.
˛.°★。˛ΟΜΟΡΦΑ ��˛ ΜΑΓΙΚΑ ��˛ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ°.★* *
˛°_██_*。*./ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。**
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ~`˛_Π_____. * ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*../______/~\*.
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.|田田 |門|╬╬╬-