Σταγόνες

Ήθελα να γράψω κάτι για τον όμορφο άνθρωπο που έφυγε την Κυριακή το πρωί. Έκανα όμως το λάθος να συνδεθώ στο facebook, κάτι το οποίο μου στέρησε κάθε σκέψη. Είχαν φροντίσει όλοι αυτοί οι άνθρωποι των γυαλών να ανεβάσουν τραγούδια του ανθρώπου αυτού σε ένα προφίλ που ούτε νότα ομορφιάς δεν περιέχει.. Και πώς μετά να τιμήσεις αυτόν τον άνθρωπο;! Ήξερες εσύ ρε φίλε πως το "Πότε Βούδας, πότε Κούδας" το είχε πρωτοτραγούδησει ο Παπάζογλου; Ή μήπως ξέρεις κάποιο άλλο τραγούδι εκτός του "Αύγουστου";

Αφήνεις μια Κυριακή να περάσει, παραβλέπεις τη δευτέρα, μα την τρίτη παρατηρείς κι άλλα. Μιλάνε για αξιοπρέπεια τα ίδια άτομα που σε βρίζουν γιατί δε μπορούν να τα βρουν με τον εαυτό τους.. Και εκεί νομίζω κάπου τρελαίνομαι. Μίλησα κι εγώ για αξιοπρέπεια.

Μιλάνε για σεβασμό, οι ίδιοι άνθρωποι που δε σέβονται τον ίδιο τους τον εαυτό. Μίλησα κι εγώ για σεβασμό.

Μιλάνε για ειλικρίνεια, τα ίδια πρόσωπα που λένε ψέματα στον ίδιο τους τον εαυτό. Μίλησα κι εγώ για ειλικρίνεια.

Τρομακτικές καταστάσεις, ικανές να σε οδηγήσουν στην τρέλα, ή μήπως έχω ήδη τρελαθεί;

Σταματάω πια να μιλάω για αυτά. Μιλάνε οι άλλοι. Θα βρω κάτι πιο αληθινό την άλλη φορά. Σου ζητάω συγνώμη που ήμουν αφελής. Να προσέχεις Εαυτέ, μη μου τρελαθείς και χαθούμε και οι δυο.

‎.τίποτα άλλο πια.