Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Σκέψεις από ένα άγνωστο


1 στίχος, 2 στίχοι, καμία ομοιοκαταληξία!
Πάμε πάλι...
1 στίχος, 2 στίχοι, όχι!
Ξανά...
1 στίχος, ουφ...

Δεν έχω έμπνευση ή δεν έχω τι να πω; Γιατί να με παιδεύει τόσο; Αφού νιώθω τόσες σκέψεις στο μυαλό μου,
γιατί δε φτάνει καμία και στην άκρη των χειλιών; Οκ, ας ανασάνω μια στιγμή και πάμε ένα-ένα...

-Είσαι κουρασμένος; -Ναι.
-Από τι; -Από πολλά.
-Όπως; -Όπως τις ασχολίες μου.
-Κάτι άλλο; -...
-Δεν υπάρχει άλλο; -Υπάρχει.
-Γιατί δεν το λες; -...
-Τι, ούτε σε μένα; -Ούτε.
-Καταλαβαίνεις που μιλάς; -Καταλαβαίνω.
-Πώς είναι δυνατόν να μη μου λες; -Δεν μπορώ να το συντάξω.
-Μα δε γίνεται... -Γίνεται.
-Θες να πεις μια λέξη μόνο; -Κρίμα.
-Κρίμα για ποιον; -Για μένα.
-Σε αδικήσανε; -Δε θα το'λεγα.
-Ατύχησες; -Ούτε.
-Μήπως αδίκησες τον εαυτό σου; -...
-Κάτι βρήκαμε,ε; -Μη χαίρεσαι.
-Θες να πεις άλλη μία λέξη; -Όχι.
-Μα γιατί; -Γιατί φοβάμαι.
-Ότι θα αποκαλυφθείς; -Ότι δε θα μπορώ να τη στηρίξω.
-Δεν αρκεί που θα τη νιώθεις; -Αρκεί;
-Φυσικά και αρκεί. -...
-Πάμε λοιπόν; -Έρωτας.
-Αυτή ήταν η δύσκολη λέξη;;; -Αυτή.
-Πλάκα μου κάνεις... -Καθόλου.
-Φοβάσαι ότι είσαι ερωτευμένος; -Όχι.
-Φοβάσαι να το πεις; -Όχι.
-Τι φοβάσαι; -Το αντίκρυσμα.
-Πρέπει να υπάρχει και αντίκρυσμα; -Τελικά, πρέπει...
-Νομίζω ότι... -Φεύγω.
-Μα πού πας; -Πάω να κάνω τον δραστήριο.
-Μα... -Καληνύχτα. Ξέρω ότι θα τα ξαναπούμε. Ξέρω ότι θα προσπαθήσεις. Ξέρω ότι η συζήτηση αυτή τελείωσε.

Καλό δρόμο!

3 σχόλια:

Ένα παιδί / Ένας άνθρωπος (Προάγγελος) είπε...

Δεν έχω δικά μου λόγια να περιγράψω αυτό που διάβασα. Ίσως και να μη θέλω. Ίσως απλά να θεωρώ τον παρακάτω πιο άξιο να συγκριθεί μαζί σου και να σου μιλήσει:

Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε,
ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συμφορές έρχονται.
Καρυωτάκης

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Σε νοιώθω..κάπως έτσι θα μονολογούσα κι εγώ όμως..το χιούμορ και το ροζ συννεφάκι μου με σώζει.Θα σου έρθει καλέ η έμπνευση ( όπως την νοιώθεις εσύ) γιατί εγώ αυτό που διάβασα...είναι έμπνευση!

Ανώνυμος είπε...

Forerunner, έρχονται λες,ε; Ίσως, αλλά τέτοια συμφόρηση στις σκέψεις μάλλον αυτό προδιαθέτει. Μάλλον για αυτό χρειάστηκε και αυτή η συζήτηση...

Αχτίδα, είναι ισχυρό όπλο το χιούμορ, αλλά δεν ευστοχεί πάντα :-) Έμπνευση ή όχι, ατελές το ποίημα...