Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Μοναξιά...




Φίλε μου ο χρόνος που έχεις υπολογίσει για να ζήσεις είναι πολύ μικρός, ώστε να χάνεις δευτερόλεπτα, αν σταθείς σε ένα γεγονός τότε χάνεται όλος ο χρόνος. Σωστό είναι αν έχεις πάρει ένα δρόμο να τον ακολουθήσεις μέχρι τέλους κάτω από οποισδήποτε συνθήκες, να είσαι σίγουρος πως δεν διατρέχεις κανέναν κίνδυνο και θα είσαι πραγματικά κερδισμένος. Αν τώρα όμως για κάποια άγνωστη αιτία βρεθείς εκτός δρόμου και γυρίσεις πίσω, τότε θα έχεις γκρεμιστεί.
Να ξέρεις πως δεν θα βρεις τίποτα, όλες οι πόρτες θα είναι κλειστές, τότε τρέξε αριστερα,δεξιά,πάνω,κάτω,χτύπα κουδούνια αλλά κανένας δε θα βρίσκεται για να σε βοηθήσει. Τότε τι κάνεις;
Απλά μαθαίνεις ότι στη ζωή πορευόμαστε μόνοι, θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι που θα μας βοηθήσουν και θα μας αγαπήσουν, αλλά δε είναι αυτό που ψάχνουμε, ο άνθρωπος είναι ακόρεστος και εγωιστής, για αυτό όλοι μας πρέπει να προχωράμε σε μια δυσκολία ένα σκαλί πιο πάνω, και όσο εσύ δε σταματάς ούτε αυτά θα σταματούν, γιατί αυτή είναι η ζωή είναι για εσένα.

3 σχόλια:

Skouliki είπε...

μαθαινεις να αγαπας και να βοηθας εσυ τον εαυτο σου
ουσιαστικα το να εισαι εσυ αυτοδυναμος ειναι κατι πολυ θετικο
αδυναμιες ολοι εχουν και ολοι χρειζομαστε βοηθεια αλλα μονοι μας περπατησαμε στην αρχη και μονοι μας συνεχιζουμε
καλο καλοκαιρι:)

Εφιάλτης είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο :-)
Καλό καλοκαίρι..

Menia είπε...

:-) Όμορφο...