Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

4 πράγματα





Θα σας αφηγηθώ μια ιστορία κάποτε ήταν μια νεαρή κυρία περίμενε την πτήση της στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αερολιμένα. Επειδή έπρεπε να περιμένει πολλές ώρες, αποφάσισε να αγοράσει ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα. Αγόρασε επίσης κι ένα πακέτο μπισκότα. Κάθισε σε μια πολυθρόνα, στην αίθουσα VIP του αερολιμένα, για να διαβάσει με ησυχία. Δίπλα από την πολυθρόνα βάζει τα μπισκότα της, ενώ ένας άνδρας που κάθισε στο διπλανό κάθισμα, άνοιξε το περιοδικό του και άρχισε να διαβάζει. Όταν πήρε το πρώτο μπισκότο, ο άνδρας πήρε κι αυτός άλλο ένα.
Αισθάνθηκε ενοχλημένη αλλά δεν είπε τίποτα. Σκέφτηκε:
"Τι νεύρα έχω! Εάν ήμουν σε κατάλληλη διάθεση θα τον χτυπούσα που τόλμησε!"
Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε, ο άνδρας έπαιρνε κι αυτός άλλο ένα.
Αυτό την εξαγρίωνε αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνή.
Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο, σκέφτηκε: «Ααα... Τι θα κάνει αυτός ο καταχραστής τώρα;"
Τότε, ο άνδρας, παίρνει το τελευταίο μπισκότο, το κόβει στη μέση, δίνοντας της το ένα μισό. Ααα! Αυτό ήταν πάρα πολύ. Ήταν πολύ πάρα πολύ θυμωμένη τώρα!
Σε μια στιγμή, πήρε το βιβλίο της, τα πράγματά της και όρμησε στην αίθουσα επιβίβασης. Όταν κάθισε στο κάθισμά της, μέσα στο αεροπλάνο, έψαξε την τσάντα της για να πάρει τα γυαλιά της, και, προς μεγάλη της έκπληξη, το πακέτο με τα μπισκότα της ήταν εκεί, άθικτο, κλειστό!
Αισθάνθηκε τόσο ντροπιασμένη!! Συνειδητοποίησε ότι έκανε λάθος...
Είχε ξεχάσει ότι τα μπισκότα της δεν τα είχε βγάλει από την τσάντα της.
Ο άνδρας είχε μοιραστεί τα μπισκότα του μ’ αυτήν, χωρίς κανένα συναίσθημα θυμού ή πίκρας. ... ενώ αυτή ήταν πολύ θυμωμένη, σκεπτόμενη ότι μοιραζόταν τα μπισκότα της μ’ αυτόν.
Και τώρα δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να εξηγήσει... ούτε να ζητήσει συγγνώμη."

Υπάρχουν 4 πράγματα που δεν μπορείτε να ανακτήσετε

Η πέτρα...αφού ριχθεί!


Η λέξη...αφού ειπωθεί!


Η ευκαιρία...αφού χαθεί!

Ο χρόνος...αφού περάσει!

18 σχόλια:

Haris είπε...

Η ζωή αφού χαριστεί...μπορεί να είναι το πέμπτο...

Swell είπε...

Και η αξιοπρέπεια, αφού χαθεί...

KitsosMitsos είπε...

Αρκετά ενδιαφέρον. Και διδακτικό.

Σκορπινα είπε...

Παλιά ιστορία, αλλά καταπληκτική...
Καλή εβδομάδα, και ας είμαστε πιο προσεκτικοί σ'αυτά που κάνουμε...

keramidogata είπε...

Για μένα το βασικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι πρέπει να είμαστε πιο καλόπιστοι, γενναιόδωροι και χαλαροί. Δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτά που είμαστε οι περισσότεροι στην καθημερινή ζωή μας (ειδικά οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων). Ντρέπομαι με το σκέψη ότι θα μπορούσα εγώ να είμαι η νεαρή κυρία της ιστορίας...

Skouliki είπε...

και η βλακεια αφου ειναι κολλητικη

Εφιάλτης είπε...

@ Χάρη, Swell, Σκουλήκι σωστά και αυτά.

@ Kitsosmitsos, αρκετά ενδιαφέρον

@ Σκορπίνα, σωστή.

@ Κεραμιδόγατα, χμ όντως έχεις δίκιο.

Το πιο χειρότερο είναι ότι χάθηκαν οι εικόνες. :-(

Vasiliki είπε...

Ουάου... ίσως ό,τι πιο ωραίο έχω διαβάσει ή έχω ακούσει ποτέ μου... Συγκλονιστικό παράδειγμα... ωραία ιστορία...

Skouliki είπε...

ελα καλε μου... τι να κανω .. δεν τα προλαβαινω ολα ειπα να ασχοληθω και με το φορουμ λιγο τα ειχα παρατησει ...

χριστίνα κ. είπε...

xmm....ιστορία με νόημα...μου ερέσει μπράβω...χαχα

Menia είπε...

Πολυ καλη πραγματικα... και μας δινει και ενα καλο μαθημα, καθως η ανθρωπια και η επιθυμια να μοιραζομαστε εστω και λιγα μπισκοτα εχει χαθει.. :( Καλησπέρα!!!

ele είπε...

Δεν την είχα ξανακούσει. Καλή! όντως, να κάνεις έτσι για ένα πακέτο μπισκότα, ενώ έχεις κατακτήσει στην πραγματικότητα ολόκληρη την μπισκοτοβιομηχανία.

purple είπε...

η ιστορια σε συνδιασμο με το φωτογραφικο υλικο αφηνουν ενα αψογο αποτελεσμα!!!

Skouliki είπε...

καλησπεραααααααααααααααα

Ενεσούλα είπε...

Πολύ ωραία ιστορία!Με άγγιξε πολύ!
Φιλάκια

Εφιάλτης είπε...

@ Βίκυ, Χριστίνα, Μένια, Purple, Ελε και Ενεσούλα, πράγματι ωραία ιστορία.

Σκουληκάκι Χ2 καλησπέρα

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

Καλως σε "βρηκα" αγαπητε!

Πολυ καλως θα ελεγα σκεπτομενος αυτα που διαβασα βιαστικα στο μπλογκ σου!

Εις στο επανιστολογειν λοιπον!!!

Εφιάλτης είπε...

Καλώς ήρθες στο blog μας Πυγμαλαίων, ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.