Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Σε παρακαλώ...

Μικρές δόσεις χαράς. Αυτό βοηθάει τελευταία. Παρέα. Μουσική. Βοηθάει.
- Πόσο;

Δε με ενδιαφέρει.
- Το λίγο είναι αρκετό;

Όχι. Είναι ιδανικό.
- Γιατί;

Γιατί δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, γιατί σου είπα, βοηθάει.
- Μερικές φορές δε σε καταλαβαίνω...

Ούτε εγώ.
- Την μια θέλεις ή όλα ή τίποτα και την επομένη, το λίγο είναι ιδανικό.

Τα τελευταία χρόνια, ξέρεις, δεν υπάρχει το όλο. Δεν "αντέχω" το τίποτα, οπότε το λίγο είναι αρκετό, κάποιες φορές ιδανικό, κάποιες φορές ψυχοφθόρο και στενάχωρο, αλλά όχι θανατηφόρο.
- Και προτιμάς το κάτι από το τίποτα;

χαχα. Τίποτα; Μπορεί ο νους σου να συλλάβει την έννοια του τίποτα; Ο δίκος μου όχι.
- Τι εννοείς;

Εννοώ.. ότι αυτό που εσύ ονομάζεις τίποτα - χωρίς πιθανότατα να καταλαβαίνεις - εγώ το ονομάζω κάτι. Γιατί αυτό είναι. Ένα μικρό κάτι.
- Τροχίες και έλξεις δηλαδή;

Πφφφ... είπαμε. Φυσικά και όχι. Μη με κουράζεις, αφού σου είπα. Και να σου εξηγήσω δε θα καταλάβεις.
- Θα καταλάβω.

... Δεν καταλαβαίνεις καν πως τόση ώρα σου εξηγώ.
- ?

Φύγε σε παρακαλώ. Μη το δυσκολεύεις.
- Θα αντέξεις την μοναξιά;

Τι εννοείς μοναξιά;
- Να μην έχεις κανέναν, προφανώς. Τι είναι αυτά που ρωτάς;

Κανέναν, τίποτα,... πάντα υπάρχει κάτι, κάποιος... αυτό ισχύει προς το παρόν.
- Με κούρασες.

Καληνύχτα σου.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Φυσικά και όχι.


Να αισθάνεσαι πως δεν χωράς πουθενά. Ότι όλα γύρω σου είναι τόσο μακριά από εσένα. Όλα είναι σχετικά. Κοντά, μακριά, παρέα, μοναξιά, ζέστη, κρύο, αγάπη, μίσος, πόνος, χαρά.

Ας συζητήσουμε.
Τι είναι αγάπη;
χαχαχαχα! Καλα να φιλοσοφήσουμε θες;
Οχι, σε ρωτάω απλώς τι είναι για σένα η αγάπη.
Καλά πας καλά; Τι βλακείες είναι αυτες;
...

Δε ξέρω τι είναι πιο τραγικό.. Να μη μπορείς να συζητήσεις ή να μη ξέρεις τι είναι αγάπη. Νομίζεις πως είμαστε δύο άνθρωποι ίδιοι (ίσως να με θεωρείς λίγο παραπάνω "σνομπ") και αυτό με τρομάζει. Εγώ πάλι νομίζω πως δεν έχω καμία σχέση με εσένα. Για την ακρίβεια, έναν εξωγήινος και εσένα μάλλον το ίδιο θα σας έβλεπα. Βέβαια κάτι τέτοιο δε μπορώ να στο πω. Όχι γιατί θα με παρεξηγήσεις, απλά γιατί δε θα καταλάβεις καν τι εννοώ, ή δε θα θέλεις να το καταλάβεις.

Ας πάμε μια βόλτα, σήμερα είναι λίγο πιο άσχημη η μέρα. Μαζί σου είναι κάπως πιο όμορφα. Έλα σου λέω πάμε να βρούμε εκείνον τον όμορφο άνθρωπο, θα βοηθήσει.. εκείνος καταλαβαίνει, απλά θα τον κοιτάξω.
Σε ευχαριστώ.
Στιγμή γαλήνης και ευτυχίας. Κατανόηση.

Και πάλι μόνη. Εσύ φεύγεις, φοβάσαι να μείνεις ή απλά δεν κατάλαβες ότι σε χρειάζομαι;
Κάθομαι σε ένα παγκάκι, μακριά από τον κόσμο και κλαίω. Δε ξέρω αν αυτές οι βόλτες βοήθησαν, όμως νύχτωσε και καλό θα ήταν να φύγω, να αποφύγουμε χειρότερα.
Αύριο σίγουρα θα είναι και πάλι μια άσχημη μέρα, ίσως όμως μεθαύριο να αρχίσει να φτιάχνει. Ίσως.

Δε σε χρειάζομαι.
Σε αγαπώ.
Σε ευχαριστώ.

Μου λείπεις.

Εσένα που σου μιλούσα στην αρχή.. Φυσικά και δεν ισχύει.