Τώρα

Και να που οι μνήμες μας ξαναζωντανεύουν
τώρα που χάνεσαι μέσα στο πέλαγος.
Κάθε δάκρυ να σου θυμίζει πως η θάλασσα
είναι ένα μακρινό ταξίδι, τώρα που τα ταξίδια μας
δε θα πραγματοποιηθούν, τώρα που ανακαλύπτεις
πως η πραγματικότητα είναι ένα ψέμα μέσα σε κάποιο άλλο.
Δε θα είναι μακριά η χώρα της γέννησης μας, τα δάκρυα των πολλών
είναι η ευχαρίστηση των λίγων, για αυτό μη με κάνεις να δακρύζω άλλο.
Δέξου αυτό το τελευταίο φιλί, τώρα που η γη σε παίρνει όλο και πιο μακριά μου,
που ο χρόνος θα με κάνει να σε θέλω πιο πολύ, τώρα που η απόσταση με σκοτώνει.