Βαλεντίνα

Βράδυ. Δροσιά, καλοκαιρινή. Περπατάω σε έναν δρόμο, δε θυμάμαι ποιον και συναντώ μια κοπέλα. Πόσο γνώριμη! Νιώθω σαν να τη γνωρίζω χρόνια, όμως... δε μπορώ να της μιλήσω, παρεξηγεί βλέπεις ο κόσμος...

- Σε γνωρίζω απο κάπου; με ρωτάει.
- Θα ορκιζόμουν πως ναι, αλλά δε νομίζω.
- Βαλεντίνα.
- Χάρηκα.
Είχε μια ομορφιά σαν πρόσωπο, σαν άνθρωπος, δε ξέρω.. που ξέχασα να της πω το όνομά μου.
- Θα ήθελες να σου πω μια ιστορία; με ρωτάει γλυκά.
- Λατρεύω τις ιστορίες.
- Ήταν μια κοπέλα, όμορφη, που είχα γνωρίσει κάποτε. Ήταν από τους ανθρώπους που κάθε γνωριμία για αυτούς ήταν και μια ολόκληρη ιστορία, κάτι καινούριο, διαφορετικό. Δεν πίστευε πως κάποιος ήταν κακός ή καλός, όμορφος ή άσχημος, αληθινός ή ψεύτικος. Περίμενε να τον γνωρίσει, σα να δοκιμάζει και ένα καινούριο κρασί.

Μυρωδιά.
Σε προϊδεάζει, χωρίς όμως πάντα να ανταποκρίνεται στη γεύση. Η μυρωδιά μπορεί να κρατήσει από μια στιγμή εώς μια ζωή.

Γεύση.
Επιβεβαιώνει ή διαψεύδει την μυρωδιά. Ο άνθρωπος που γνώρισε και πλέον έμαθε μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή την πανέμορφη μυρωδιά, ή μήπως τη διαψεύδει; Μήπως πάλι απλά καταρρίπτει την ανεπαίσθητη σχεδόν οσμή;
Υπάρχουν άνθρωποι που νομίζει πως μπορεί να τους πιστέψει, να τους εμπιστευτεί και παραδίνεται, χωρίς όρους. Ίσως πλανεύεται από τη μυρωδιά. Η γεύση στην πορεία μπορεί να είναι πικρή, ξινή, γλυκόξινη, απαλή, έντονη, σάπια, ακόμη και ανύπαρκτη. Και εκεί υπάρχουν οι απογοητεύσεις. Απογοήτευση από τον εαυτό της που πλανεύτηκε και ας ήταν τόσο γλυκιά η παραπλάνηση. Απογοήτευση από τους άλλους, όχι γιατί περίμενε κάτι από αυτούς, ίσως γιατί είχαν αυτή την μεθυστική μυρωδιά, χωρίς όμως και τη μεθυστική γεύση. Λυπόταν, μα δε μπορούσε να κάνει κάτι. Έτσι, απλά συνέχιζε το ταξίδι της στη ζωή, περιμένοντας νέες ιστορίες, νέες γεύσεις που ανταποκρίνονται στις μυρωδιές τους, δεν ανυπομονούσε, απλά προχωρούσε, μέχρι κάποιος άλλος να την οδηγήσει σε μια στάση, μια στάση που ίσως κάποτε γινόταν η αφορμή για να γίνει και αυτός συνταξιδιώτης για λίγο...

- Όμορφη ιστορία. Άσε με να σε κεράσω ένα ποτήρι κρασί.
- Άσε με να πιω μια γουλιά από το δικό σου να μου αποκαλύψει κάποιο μυστικό σου.

"Δεν ήταν τελικά η τραγικότητα εκείνης της κοπέλας, αλλά η δική σου."