Λέξεις στη σιωπή...

Λογική, συναίσθημα, πάθος.

Ας τα ταξινομήσουμε κάπως.

1. Λογική

2. Συναίσθημα

3. Πάθος

Πριν από κάθε πράξη θα πρέπει να προηγείται η λογική. Όχι γιατί αυτό είναι το σωστό, αλλά επειδή αυτή επιτρέπει ορθές αποφάσεις, αντικειμενικές, ανεπηρέαστες. Θα πρέπει βέβαια να συμμερίζεται το συναίσθημα, όμως όχι να το αφήνει να παρενοχλεί τις επιλογές της. Πάθος; ποιος το τοποθέτησε εκεί;...

- Να μην υπήρχε καθόλου παρακαλώ.

- Αδύνατον, δεσποινίς.

- Μάλιστα.

Πάθος, λοιπόν. Φτου κι απ' την αρχή. Ποια λογική και ποια αντικειμενικότητα να περιορίσει το πάθος; Πάμε λοιπόν μια ιεράρχηση διορθωμένη.

1. Πάθος

2. Λογική

3. Συναίσθημα

- Συγνώμη δεσποινίς, είναι δυνατόν να υπάρξει πάθος χωρίς κάποιου είδους συναίσθημα;

- Ήλπιζα ξέρεις να μετριάσω τη δύναμη της βασίλισσας των λέξεων.

- Αδύνατον, δεσποινίς.

- Πάμε λοιπόν.

1. Πάθος

2. Συναίσθημα

3. Λογική

Αυτή η σειρά σας κάνει, δηλαδή;

- Μάλιστα δεσποινίς.

- Ξέρεις... υπάρχουν άνθρωποι δυνατοί και άνθρωποι αδύναμοι. Υπάρχουν αυτοί μου μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματά με τη λογική και αυτοί που παραδίδονται με πάθος σε αυτά. Οπότε το μόνο σίγουρο είναι ότι το συναίσθημα προήγειται του πάθους.

- Μπορώ να δεχτώ το τελευταίο, όμως.. αδύναμοι άνθρωποι αυτοί που παραδίδονται με πάθος;

- Για την ακρίβεια γίνονται έρμαια των αισθήσεων και των συναισθημάτων. Δε ξέρω αν είναι αδύναμοι, ή απόλυτα δυνατοί που μπορούν να αισθάνονται τόσο δυνατά συναισθήματα και να τα εκφράζουν απελευθερωμένοι, ακόμη και αν πολλές φορές δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση, καμία απάντηση μόνο αγκαλιές γεμάτες πάθος και βράδια μαγικά, υπό το φως των αστεριών, επακολουθούμενα απο βροχερές μέρες θλίψης. Ίσως να είναι όπως οι άνθρωποι που αυτοκτονούν.

- Τι εννοείς;

- Ένας άνθρωπος που αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του, ίσως έχει τόση δύναμη... Τέτοια δύναμη ικανή να τον οδηγήσει στο τίποτα, στο θάνατο, στην απόρριψη του εαυτού του ψυχικά και σωματικά, ποιος άνθρωπος, άλλωστε δε φοβάται το θάνατο; Μήπως όμως, είναι αδυναμία αντιμετώπισης καταστάσεων ή ακόμη και έλλειψη αυτών;

Έχουμε έναν άνθρωπο απογοητευμένο από τη ζωή, γιατί όλα του πάνε στραβά και αποφασίζει να βάλει τέλος. Είναι αδύναμος να προσπαθήσει να βελτιώσει τη ζωή του.

Έχουμε ακόμη τον "καιόμενο", που διαμαρτύρεται για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα του. Σε μια σκλαβωμένη χώρα που επιζητεί την ελευθερία της. Δυνατός άνθρωπος, θυσιάζεται για να σώσει τον άλλο που είναι αδύναμος να υπερασπιστεί την ελευθερία του.

- Έχουμε και πολλούς καλλιτέχνες, επιστήμονες που αυτοκτόνησαν. Αυτοί τι είναι;

- Απελευθερωμένοι.

- Ποια είναι λοιπόν η ιεράρχησή σου;

- Δε κατάλαβες, έτσι;

- ...

- Δεν υπάρχει ταξινόμηση. Όλα εξαρτώνται από τις συνθήκες, από τη μιζέρια, ή την πάλη.

- Μα...

- Έλα να πιούμε ένα ποτό, να παραδωθούμε στις αισθήσεις που διεγείρει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί...

- Και ένα δεύτερο.

- Ανάμνηση και λησμονιά.