Προχωράς και παρατηρείς τον κόσμο γύρω σου, όλοι αντιδρούν λες και η ζωή τους είναι σε μια γυάλα, σε μια γυάλα που δε θα σπάσει ποτέ. Όλη τους η ζωή είναι μια γυάλα, πέρα από αυτή δεν υπάρχει τίποτα. Πρόσωπα, μορφές όλοι νομίζουν πως ζουν έξω απ' αυτή, όμως κανείς δε συνειδητοποιεί ότι η γυάλα ακόμη δεν έχει σπάσει. Συνεχίζεις, κάπου στο βάθος διακρίνεις ένα πρόσωπο, που είναι σα να σε αναγκάζει να το κοιτάς, δε μπορείς να κοιτάξεις αλλού... Αυτό το πικραμένο χαμόγελο σε καθηλώνει, είναι ικανό να σε οδηγήσει εκεί που αυτό θέλει. Τι δύναμη μπορεί να έχει ένα χαμόγελο, ένα χαμόγελο που βγήκε από μια σπασμένη γυάλα και πικράθηκε όταν αντίκρισε όλες τις άλλες γυάλες γύρω του. Σε πλησιάζει, σε κοιτάει λες και ήσουν αυτός που έψαχνε, σε πλησιάζει, το κοιτάς ακόμη πιο επίμονα, μόνο για να καταλάβεις πως αυτό θα καθορίζει όλη την υπόλοιπη ζωή σου και για 'κεινο θα 'σαι η σωτηρία.
Προχωράτε και παρατηρείτε τον κόσμο γύρω σας, όλοι μέσα στις γυάλες τους σας κοιτάζουν περίεργα, σα να είστε τρελοί, σα να μην ανήκετε πουθενά, μήπως σας ζηλεύουν; Προσπαθείτε να τους πλησιάσετε, αλλά εκείνοι χτίζουν κι άλλη γυάλα και χάνονται περισσότερο πίσω απ'αυτές.
Συνεχίζετε, το τέλος είναι μακριά, η διαδρομή υπέροχη, κάποιες γυάλες παρακάτω σπάνε και σας πλησιάζουν οι κάτοικοί τους με ενθουσιασμό, σαν τον χαμένο τους εαυτό. Προχωράτε όλοι μαζί σε ένα δρόμο στενό, που όμως σας χωράει όλους, μόνο για να αντιληφθείτε πως οι άλλοι πλέον δε σας ζηλεύουν... Έχετε να σπάσετε ακόμη μία γυάλα που δημιουργήσατε μόνοι σας.
Καλό ταξίδι πικραμένα πρόσωπα.
8 σχόλια:
poly kalo menia keep writing!!!!!!
KAΛΗΣΠΕΡΑ.ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.
λιγες λεξεις με βαθυ ερμηνεια και η συνειδηση του καθενος ας γινει οδηγος ονειρων
Vasilias ths skonhs, χαίρομαι που σου άρεσε! Καλησπέρα! :)
jk in your life, ίσως μια διαπίστωση που ανακαλύπτεις σιγά σιγά όσο προχωράς... Επίσης καλές γιορτές!
skouliki, "ας γίνει οδηγός ονείρων"...
Την γλυκιά μου καλησπέρα! :)
Καλησπέρα Μένια,
Πικραμένα πρόσωπα να ξέρεις θα συναντήσεις πάρα πολλά στη ζωή σου.Το θέμα είναι αν μπορείς να πορευτείς μέσα από όλα αυτά τα συντρίμια και να φτιάξεις μια διαδρομή μακριά από γυάλες πια...Αυτό χρειάζεται...
@ Βασιλιά της σκόνης καλώς ήρθες στο blog μας.
Μένια τι να πω... δε ξέρω..
Έστω και πολύ καθυστερημένα... να πω πως μ΄άρεσε πολύ το συγκεκριμένο κείμενο...!! Πολύ πραγματικό, και αν και κάτι μου λέει πως δεν ήταν επίτηδες, πολύ επίκαιρο..!
Κι οι δυο σας, Μένια κι Εφιάλτη, γίνεστε συνεχώς καλύτεροι στις συγγραφικές σας δυνατότητες..
Κάθε φορά, ένα διαμαντάκι καλύτερο απ΄το προηγούμενο!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!
Σκορπινα, δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν γυάλες στη διαδρομή... όλοι οι δρόμοι είναι φτιαγμένοι απ αυτές... αλλά ναι σημασία έχει να μπορείς να πορεύεσαι μέσα απο τα σιντρίμια για να μη καταλήξεις και εσύ σε μια γυάλα. :)
Εφιαλτάκο, *)
Xountini, ναι δεν ήταν επίτηδες επίκαιρο, μάλλον απλά προέκυψε...
Ευχαριστουμε! :) *)
Την καλησπέρα μου σε όλους! :)
Δημοσίευση σχολίου