Ο έρωτας ήρθε αργά στην ζωή μου, και φώτισες την καρδιά μου
ήταν τόσο ωραίος και πικρός, μα πίστεψε με μάτια μου
ήσουν και είσαι τόσο γλυκά μαζί σου.
Η συντροφιά σου είναι μαγική και φιλόξενη, πιστεύω οτί δίνω
ότι μπορώ, να σου δείχνω την αγάπη μου.
Μαζί σου κάθετι μικρό, γίνεται γλυκό, υπέροχο
θέλω να είμαι σε κάθε χαρά, ο πρωταγωνιστής σου
σε κάθε λύπη σου, ο υπευθυνός σου
σε κάθε παραμυθί σου, ο ηρωάς σου.
Σε κάθε όνειρό μου είσαι η φλογερή φωτία
που με ζεισταίνει.
Η ανάσα σου των στεναγμών σου είναι το πιο ερωτικό φίλημα,
τα χέρια μου θα ήθελαν να σε αγκαλιάσουν
οι πόθοι σου στην καρδιά μου να φωλιάσουν.
Στην βραδινή μας γαλήνη
η σκιά της ψυχής μου θα με γλυκάνει
τρυφερά στην έγνοια των φιλιών.
Το γέλιο σου είναι ένα ανύποπτο βλέμμα
του καιρού που περνά και κλέβει της εμπιστοσυνης
το όνειρο.
Αχ! πως μπερδεύτηκα, καρδιά μου, με έδεσε η χαρά
της προδοσίας των φιλιών και των ανεσταναγμών.
Τα δώρα σου, έμειναν κοινά και φωτεινά
μες στης μορφής τα όνειρα, χαμένα.
Είμαι τρελός να σε αγαπώ, αφού σε λίγο θα φύγεις
να λίωνω σε κάθε φιλί που θα χάνω
να νιώθω μόνος που δε ακούω τους παλμούς της καρδιάς.
Όμως ο ηλιος θα μου θυμίζει πως σε αγαπώ
και ούτε σου έκλεψα της καρδιάς τον θησαυρό.
Στην Διονυσία..
